ജീവിതം ഒരു ചെറിയ ചോദ്യം ഉന്നയിക്കാന് വേണ്ടി ഭൂമിയിലെത്തിയിരിക്കുകയാണ്. എന്നാല് മറ്റുള്ളവരെ ചോദ്യം ചെയ്തു സ്വയം ചോദ്യം ചോദിക്കാന് ജീവിതം മറന്നും പോയിരിക്കുന്നു! വൈരുധ്യങ്ങളുടെ ഒരു കുത്തഴിഞ്ഞ പുസ്തകമാണ് ഓരോ ജീവിതവും!
കവിത കൊണ്ടളക്കട്ടെ; കാണുന്നതൊക്കെയും!!
Monday, February 1, 2010
വീട്
കാറ്റടിക്കുമ്പോള്
പാറി വീഴുന്നു പരിഭവം
അലഞ്ഞെത്തിടും നായ്ക്കള്
തങ്ങളില് ശൗര്യം കാട്ടി
തല ചായ്ചുറങ്ങുന്നു
ജീര്ണിച്ച വരാന്തയില്
ചിതലിന് പെരുംപട
തിന്നു തീര്ത്തൊരു തൂണിന്
നേരിയ ഞരക്കങ്ങള്
ചേരകള് സ്വസ്ഥം പാര്ക്കും
മൂലകള് , കഴുക്കോലില്
ചാഞ്ഞുറങ്ങീടും നരി-
ച്ചീറുകള് , ചിലന്തികള്
അടുപ്പില് നിദ്രാ പൂര്ണം
വസിക്കും തവളകള്
മടുപ്പിന് പ്രേതാത്മാക്കള്
നടക്കും പറമ്പുകള്
കാട്ടുപുല്ലുകള് , കുറ്റിച്ചെടികള്
തഞ്ചം പാര്ത്തു
കൂട്ടു ചേര്ന്നൊന്നായ് വാഴും
കിണറിന് പടവുകള്
അപരിചിതത്വത്തിന്
കൂര്ത്തമുള്ളുകള്
വേലിപ്പടര്പ്പില് ക്രൗര്യം
ചുരന്നുലയും പൂവള്ളികള്
ഒക്കെയുമൊരു നോക്കാല്
കാണ്കവെ ഹൃദയത്തില്
വന്നലയ്ക്കുന്നു ചോദ്യം
വീടു ഞാന് മാറിപ്പോയോ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
nalla veedu.
Post a Comment